Μισίμα, Γιούκο

(Mishima Yukio, ψευδώνυμο του Χιραόκα Κιμιτάκε Hiraoka Kimitake, Τόκιο 1925 – 1970). Ιάπωνας συγγραφέας. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους λογοτέχνες, στο έργο του οποίου εκφράζεται η σύγκρουση της τάσης ανάμεσα στη δυτικοποίηση της χώρας του και στις παραδοσιακές ιαπωνικές αξίες. Με το πρώτο του μυθιστόρημα εισήγαγε το θέμα της ομοφυλοφιλίας (1949), ενώ και στα κατοπινά έργα του είναι φανερή η εμμονή του σε θέματα όπως η αιματοχυσία, ο θάνατος και η αυτοκτονία, με ήρωες που έχουν αρκετές ομοιότητες με τους αντιήρωες της δυτικής λογοτεχνίας. Από τα έργα του αξίζει να αναφερθούν Ο ναός του χρυσού περιπτέρου (1956), Ήλιος και ατσάλι (1963), Η θάλασσα της γονιμότητας (1965-70). Το 1966 σκηνοθέτησε για τον κινηματογράφο με τον τίτλο Γιουκόκου, το διήγημά του Πατριωτισμός. Έγραψε επίσης και θεατρικά έργα, ανάμεσα στα οποία το Μαντάμ ντε Σαντ και Πέντε σύγχρονα θεατρικά έργα Νο (1956). Ο Μ. αν και ζούσε ιδιωτική ζωή δυτικού τύπου, είχε εκπαιδευτεί με ζήλο στις αρχαίες ιαπωνικές τέχνες του καράτε και της ξιφομαχίας. Συγκρότησε έναν ιδιωτικό στρατό, τον Σύνδεσμο της ασπίδας (Τάτε νο Κάι) στόχος του οποίου ήταν η διάσωση του ιαπωνικού φιλοπόλεμου πνεύματος και η παροχή βοήθειας στις τακτικές ένοπλες δυνάμεις της Ιαπωνίας σε περίπτωση αριστερής εξέγερσης ή κομουνιστικής επίθεσης. Το 1970 σε συνεργασία με τέσσερα μέλη του Συνδέσμου της ασπίδας κατέλαβε το γραφείο του αρχηγού του στρατού στο κέντρο του Τόκιο. Μετά την εκφώνηση δεκάλεπτης ομιλίας από ένα μπαλκόνι μπροστά σε χίλιους στρατιώτες, τους οποίους παρότρυνε να καταργήσουν το ιαπωνικό Σύνταγμα, αυτοκτόνησε με τη μέθοδο αποκεφαλισμού σεπούκου.